Κονόγιε, Φουμιμάρο

(Fumimaro Konoe ή Konoye, Τόκιο 1891 – 1945). Ιάπωνας πολιτικός, πρωθυπουργός της Ιαπωνίας (1937-39, 1940-41). Προερχόταν από ευγενή και πλούσια οικογένεια, επηρεάστηκε όμως πολιτικά από τα σύγχρονα ρεύματα της δυτικοευρωπαϊκής σκέψης. Μετέφρασε το έργο του Όσκαρ Γουάιλντ Η ψυχή του ανθρώπου υπό τον σοσιαλισμό, που δημοσιεύτηκε το 1914 στην επιθεώρηση Σινσικό (Νέο ρεύμα στοχασμού), προκαλώντας την προσωρινή διακοπή της έκδοσής της. Στη συνέχεια ασχολήθηκε με την πολιτική και το 1916 έγινε μέλος της Βουλής των Ομοτίμων. Διετέλεσε αντιπρόεδρος (1931) και κατόπιν πρόεδρος (1933) της βουλής και υπέγραψε το Τριμερές Σύμφωνο (Ρώμη-Βερολίνο-Τόκιο) ωθούμενος από εθνικιστικά –αλλά όχι φιλοπόλεμα– αισθήματα. Πρώην φιλελεύθερος, όταν σχημάτισε κυβέρνηση τον Ιούνιο του 1937, τάχθηκε υπέρ της ανάπτυξης του πολεμικού εξοπλισμού και του διοικητικού συγκεντρωτισμού. Ωστόσο, έπειτα από τη σινοϊαπωνική σύρραξη στο Πεκίνο και τις ανεπιτυχείς προσπάθειές του για την άμβλυνση των αντιθέσεων, η κυβέρνησή του κατέρρευσε (1937). Τον Ιούλιο του 1941 ανέλαβε ξανά την πρωθυπουργία του κράτους, αλλά επειδή ήταν κατηγορηματικά αντίθετος στην είσοδο της Ιαπωνίας στον πόλεμο παραιτήθηκε (Οκτώβριος 1941) δύο μήνες πριν από την επιδρομή κατά του Περλ Χάρμπορ. Μετά τον πόλεμο εκδόθηκε ένταλμα σύλληψής του, κατηγορούμενος από τους Αμερικανούς ως εγκληματίας πολέμου, αλλά ο Κ. προτίμησε να αυτοκτονήσει.